Κατηγορίες
Uncategorized

Θεωρία και Πράξη

Κλασσικός διαχωρισμός.Το ξέρεις και το ξέρω(και συλλογικά υποφέρεις και υποφέρω).
Μάλλον(αμφιβολία απο την αρχή,θα πέσουν τα views),ο διαχωρισμός θεωρίας-πράξης είναι κατάλοιπο της δυτικής δυϊστικής αντίληψης που έβλεπε τα πάντα ως αντιθετικά ζεύγη,π.χ. φύση-πολιτισμός,ύλη-πνεύμα κλπ.

Αν ονομάσουμε ΘΕΩΡΙΑ ένα σύνολο ισχυρισμών/προτάσεων κ.α. που αξιώνει/σκοπεύει στην αποτύπωση ή αλλαγή/συντήρηση της ‘πραγματικότητας’ και εκφράζεται σε οποιαδήποτε μορφή λόγου τότε ισχυρίζομαι πως πρέπει να σταματήσει η ταύτιση της θεωρίας με τη μη-υλικότητα και να συνδεθεί μόνο με το λόγο.

Η δυνατότητα εκφοράς λόγου είναι καταστατική (ΔΕΝ είναι η μόνη) συνθήκη του ανθρώπου αλλά αυτό δεν την αποσυνδέει απο την ύλη.Όχι μόνο επειδή αφορά το σώμα,τις βιοχημικές κ.α. διαδικασίες αλλά επειδή μπορεί να επηρεάσει τις υλικές διαστάσεις της κοινωνικής ζωής.
Ναι,ηλίθιοι αγαπητ@ υλιστ@ μπορεί.
Ισχυρίζομαι πως ο απόλυτος διαχωρισμός θεωρίας-πράξης είναι προβληματικός και παραπλανητικός.Γιατί μια πορεία διαμαρτυρίας ή το κάψιμο ενός ΜΑΤά είναι πράξη ενώ η συγγραφή του Κεφαλαίου του Μαρξ δεν είναι;Γιατί είναι πράξη το live οικονομικής ενίσχυσης ενώ δεν είναι το προφορικό ή γραπτό ξεμπρόστιασμα των κλεισμένων σε ακαδημαϊκά κλουβιά συμφοιτητ@ν σου;

Η ΠΡΑΞΗ έχει μείνει στη σκέψη ως ένα συνοθύλευμα μυϊκής κίνησης και ψυχολογικής εκτόνωσης με επιδράσεις στο αισθητικά άμεσα προσβάσιμο περιβάλλον, πράγμα αστείο γιατί αν ακριβολογήσουμε τότε όλα αυτά μπορεί να τα κάνει και η γραφή θεωρίας απλά με διαφορετικό τρόπο και ένταση.

Χρήσιμο θα ήταν να αντικατασταθεί το ζήτημα θεωρίας-πράξης με μία συζήτηση γύρω απο το τι επιφέρει αλλαγές ως προς τη κοινωνία.Ας ονομάσουμε ΔΡΑΣΗ τη λιγότερο ή περισσότερο αλλά πάντως συνειδητή,σκόπιμη και στοχευμένη πράξη ως προς τη συντήρηση/αλλαγή της κοινωνίας.Σαφώς η αλλαγή/συντήρηση ενισχύεται και απο μη σκόπιμες/μη στοχευμένες πράξεις.Συνεπώς,έχουμε τη ΘΕΩΡΙΑ ως πράξη σε μορφή λόγου και όπως ορίστηκε στην αρχή και ΔΡΑΣΗ τη συνειδητή/σκόπιμη και στοχευμένη πράξη.

Αν,λοιπόν,δεχθούμε να θεωρούμε ΠΡΑΞΗ το οτιδήποτε(ακόμα και την απραξία)αλλά θεωρούμε ως ΔΡΑΣΗ οτιδήποτε στοχεύει στην αλλαγή/συντήρηση της κοινωνίας τότε η θεωρία μπορεί να είναι δράση.Το ζήτημα,λοιπόν,δεν είναι η υποτιθέμενη μη υλικότητά της αλλά ο βαθμός επιρροής της ως προς την αλλαγή.Προσωπικά,ενδιαφέρομαι για τη κοινωνική απεύθυνση.(ναι,αυτό σε κάποι@ς δεν αρκεί αλλά δε μπορεί να περιγραφεί αφαιρετικά και αυτό ακριβώς είναι που πρέπει να αποφεύγει ο α/α/α χώρος.Μπορεί μόνο να διευκρινίζει αν τον ενδιαφέρει η συμμετοχή της υπόλοιπης κοινωνίας ή όχι στην αλλαγή της κοινωνίας και με τις δράσεις του να δείχνει πως το αντιλαμβάνεται και δρα σε κάθε συγκεκριμένη περίσταση και όχι απο τα αξιακά κατάστιχα της Ιδεολογίας.)

Για κλείσιμο:η παραγωγή θεωρίας μπορεί να επηρεάσει σε τεράστιο βαθμό την αλλαγή αλλά έχει ορισμένα μειονεκτήματα.Δεν είναι τόσο άμεση και βιωματική.Δεν μας επι-κοινωνεί άμεσα με τους άλλους ανθρώπους.Ενώ η αντίληψη της πράξης που καλεί π.χ.σε πορείες,

ξύλο στους μπάχαλ@ς μπάτσους

αφορούσε κυρίως τη σωματική διάσταση του ανθρώπου,τη μεγαλύτερη αίσθηση επι-κοινωνίας όταν στη πράξη συμμετέχουν περισσότεροι απο 1 άνθρωποι,τη φανερότερη κοινωνική διάσταση του να σε βλέπουν άνθρωποι ως κάτι μαζικό και ‘ομοούσιο’ απο το να γράφεις ένα βιβλίο σπίτι σου και είναι ένας απο τους λόγους που έχει μεγαλύτερη συμμετοχή.

P.S. Τα βιβλία δεν είναι η μόνη μορφή θεωρίας αλλά παραδέξου το,ΜΥΡΙΖΟΥΝ ΩΡΑΙΑ ΤΑ ΜΠΑΣΤΑΡΔΑ

(Δημοσιευμένο με αλλαγές εδώ: http://anathematismenosg.blogspot.gr/ )

Συντάκτης:Anathematismenos